Het leven is voor mij een feest als de Heilige Geest is langs geweest!

Deze gedachte komt telkens in mij op wanneer ik een wonder ervaar, want dat betekent dat ik zelf geen plannen of bewuste keuzes heb gemaakt vanuit mijn ego-denkgeest over hoe mijn dag eruit zal zien. In Werkboekles 135 legt Jezus ons dat heel duidelijk uit:

      Een genezen denkgeest maakt geen plannen. Hij voert de plannen uit die hij ontvangt door te luisteren naar wijsheid

      die niet van hemzelf is. Hij wacht totdat hem instructies worden gegeven over wat er moet worden gedaan en gaat dat

      dan doen. Hij verlaat zich in niets op zichzelf behalve in zijn geschiktheid om de hem toegewezen plannen te

      volvoeren. Hij voelt zich veilig in de zekerheid dat hindernissen geen belemmering kunnen vormen voor zijn voortgang

      in de volbrenging van enig doel dat het grotere plan dient dat voor ieders welzijn werd gemaakt (WdI.135:11).

Hier beschrijft de Cursus heel duidelijk dat we nooit plannen moeten maken, want wanneer wij in alle vertrouwen de Heilige Geest Zijn Plan laten uitvoeren, dan hoeven wij zelf absoluut niets te ondernemen. Dit is mijn ervaring in mijn leven. Door mijn volledige overgave ontstaan er wonderen die ik liefdevol en met beide handen aanvaard omdat het mij zoveel innerlijke rust geeft. Vanuit deze ervaring schrijf ik dus dit verhaal.

Deze ochtend werd ik wakker met de gedachte: ‘wat zou er gebeuren als ik aan de Heilige Geest heel mijn leven toevertrouw'? Terstond kwam heel spontaan het antwoord: het zou een ‘stand-up comedy’ kunnen zijn. Hierdoor begon ik spontaan te lachen en werd direct hevige fan werd van dat idee. Tenslotte zegt de Cursus dat heel ons fysieke leven met alles erop en eraan een illusie is. Het is niet meer dan een luchtspiegeling, een krankzinnig verzonnen verhaal en dus ook een grote komedie. Zou je hierom dan niet kunnen lachen?

Een komedie is bedoeld om mensen te entertainen en aan het lachen te brengen. Meestal gebeurt dit in een theater, op televisie, in films alsook in stand-up comedy. Volgens de Cursus kan alleen de Heilige Geest ons vertellen hoeveel komedie er in ons leven zit.

      Er valt alleen maar om te lachen, wanneer je ontdekt dat jij je consequenties [schuld] zonder oorzaak [afscheiding] 

      hebt herinnerd, die nooit gevolgen konden zijn (T28.I.9:3).

Omdat ik constant met de Heilige Geest communiceer en samen met Hem probeer te leven, is dit de boodschap van vandaag. Het concept ‘lachen met mijn ego’ zat al langer in mijn gedachten, want de Cursus zegt dat het een illusoire gedachte is in onze krankzinnige denkgeest. Dus kiest mijn keuzemakende denkgeest ervoor om nu een komedie te schrijven in plaats van een drama.

Laat het duidelijk zijn dat beiden, zowel de komedie als het drama, een illusie zijn. Met het ene zal je kunnen lachen en genieten en met het andere zal je huilen en lijden. Je kan dus huilen van verdriet of van geluk. Als ik dan moet kiezen huil ik het liefst van geluk. Als de illusie verzonnen verhalen zijn in onze denkgeest, dan kies ik vandaag het volgende verhaal.

Jezus heeft ons 'Een cursus in wonderen' gegeven om ons te verduidelijken dat we niet moeten geloven in wat we zien en ervaren, maar onderzoeken wat wel of niet werkelijk is. In het aardse leven was Jezus de zoon van een timmerman, een filosoof en onderzoeker die graag de betekenis onderzocht van alle dingen die hij waarnam. Dit heeft geleid tot zijn studie van de metafysische leer. In die tijd waren er waarschijnlijk maar enkelen die voor deze ongewone studierichting kozen.

Na zijn studie, die uiteindelijk leidde tot kennis, kwam hij terug in de dagelijkse wereld van zijn vrienden, die absoluut geen kennis hadden van de metafysische leer. Ze waren nieuwsgierig en vroegen wat hij geleerd had en wat zijn ervaringen met deze studie waren. Uiteraard deelde Jezus het met zijn naaste vrienden die met open mond luisterden naar wat hij hen. vertelde. Zijn verhalen waren totaal iets anders dan hun eigen levenservaring. Op hun beurt vertelden ze deze verhalen verder aan familie en vrienden. Omdat Jezus’ vrienden, die later de apostelen werden, zijn verhalen toch niet zo goed konden verwoorden zoals Jezus zelf, organiseerden zij bijeenkomsten in familiale kring.

Na een tijd werden deze bijeenkomsten groter, al was het Jezus zijn bedoeling niet om te gaan prediken. Toch kon hij de vraag van zijn vrienden om te spreken niet ontlopen. De metafysische leerstof was uiteindelijk toch wel bedoeld voor iedereen die ervoor openstond. Je kan al raden wat er toen gebeurde. De mensen kwamen massaal naar hem luisteren en de groep werd zo groot dat het opviel voor de gezaghebbers van die tijd. Ze voelden zich bedreigd door zoveel aanhang voor Jezus’ verhalen, waardoor ze hun macht over het volk dreigden te verliezen aan een zoon van een timmerman. Om hem de mond te snoeren werd Jezus gevangen genomen en uiteindelijk gekruisigd op bevel van Keizer Pilatus. Over de kruisiging kan je uitgebreid lezen in het Tekstboek, hoofdstuk 27, paragraaf I, “Het beeld van de kruisiging”.

We kennen dit verhaal vanuit de evangeliën van de apostelen in het nieuw testament. Daarin lezen we dat Jezus’ zijde werd doorboord met een lans om te zien of hij nog leefde. Normaal gezien bevestigde dat toen de dood. Maar is dat wel zo gebeurd? Wat als Jezus niet dood was maar slechts in coma en dus levend begraven werd? Kon hij daarom na enkele dagen uit zijn graf verdwijnen? Wie zal ons zeggen wat de waarheid is? Verhalen gaan van mond tot mond en we weten allemaal hoe verhalen een eigen leven gaan leiden.

Desondanks geloven we de verhalen uit het nieuw testament. Zelf heb ik daar altijd mijn twijfels over gehad. Ook de parabelen over de vermenigvuldiging van het brood en het genezen van een lamme bijvoorbeeld, roepen bij mij vragen op. Is het mogelijk dat Jezus water in wijn veranderde? Hoe het ook geweest mag zijn, men geloofde deze verhalen maar al te graag. Hoe mysterieuzer het verhaal, hoe fantastischer het klinkt!

Ik herinner mij jaren geleden een voorstelling waarbij verschillende mensen gelijktijdig in een toestand van hypnose werden gebracht. Ze kregen allemaal een perzik in de hand en er werd hen gesuggereerd dat het een citroen was. Er werd gevraagd in de citroen (de perzik) te bijten. Dat deden ze en zij proefden allemaal een zure citroen. Hun gezichtsuitdrukking sprak boekdelen, maar heel de zaal kon zien dat het in werkelijkheid een perzik was.

Je kan mensen dus alles laten geloven en dat is nu net wat onze ego-denkgeest met ons doet. Het vertelt fictieve verhalen en wij geloven daarin. Door ons geloof erin worden die fictieve verhalen dus waarheid. De perzik (ons leven) is daardoor dus een zure citroen (een drama). Dat is hoe wij ons leven in de illusie beleven. Wij geloven in iets en daarna ervaren we datgene waarin we geloven.

Maar wat kunnen we doen om ons geloof om te keren? We kunnen inzien dat alles een fictief verhaal is en er dan niet meer in geloven. Het is toch al te gek dat wij als Gods liefdevolle scheppingen geloven in de illusie van angst, schuld, onvrede, lijden, tekorten, enz? Wie wil daar nog in geloven als hij bewust is dat hij al alles heeft? Antwoord zelf maar hoe jij erover denkt, maar ik weiger nog langer mee te gaan in het verhaal van de illusie.

Als je moet kiezen tussen vrede of onvrede, liefde of angst, vreugde of verdriet, wat zou jij dan NU kiezen? Ge ervoor en geloof dat het mogelijk is, want “geloven" in iets is een “keuze” in je denkgeest! Alleen jij kan kiezen voor jouw waarnemingen. Jij kan die keuze elk moment in je leven maken, of ook niet … Mocht je er NU niet voor kiezen dan is er niets ergs gebeurd, je geeft jezelf dan gewoon wat uitstel voor datgene wat onvermijdelijk komen zal.

      Het is slechts een kwestie van tijd tot iedereen de Verzoening heeft aanvaard. Door de onvermijdelijkheid van de

      uiteindelijke beslissing kan dit in tegenspraak lijken met de vrije wil, maar dat is niet het geval. Je kunt tijd rekken en 

      je bent tot immens uitstel in staat, maar je kunt niet totaal afdwalen van je Schepper, die een grens stelt aan je

      vermogen tot miscreëren (T2.III.3:1-3).

Lach met je ingenieuze verhalen die jou vertellen hoeveel je lijdt, hoeveel verdriet je hebt, hoe moeilijk je leven nu is, hoe vervelend het is dat ‘wat’ je wilt niet mogelijk lijkt te zijn, enz. Lach zelfs met het idee dat je alles op een rij hebt en plezier hebt in het ego-leven. Want ook plezier in het ego is een illusie. Niets, absoluut niets, kan Gods Liefde evenaren.

Ben je ook niet benieuwd naar deze ervaring? Wil je het ook eens proberen? Stop dan met je eigen verhalen te creëren en erin te geloven. Probeer het gewoon en zie wat er dan gebeurt. Het enige wat je moet doen is je leven onvoorwaardelijk en met de juiste intentie aan de Heilige Geest schenken. Dit is een oefening die je meermaals per dag kan doen. Hoe meer je het doet hoe sneller je resultaten boekt.

Je hoeft de hulp alleen maar aan Hem te vragen. Er zijn geen speciale formules om met Hem te communiceren. Vertel Hem gewoon alles alsof je het met jouw dierbaarste relatie zou bespreken. Communiceer vrijuit zonder angst, open en eerlijk. Tenslotte spreek je met je Hogere Zelf, jij als Zoon in Gods Koninkrijk. De Heilige Geest is de weerspiegeling van dat deel in ons dat wakker is, en ons elke seconde helpt om wakker te worden uit de droom, wanneer we daar bewust voor kiezen.

Net als Jezus zoek ik steeds naar de betekenis van mijn waarnemingen. Dit verhaal dat ik net beschreef is een verhaal vanuit mijn denkgeest. Het is niet mijn bedoeling dat je in mijn verhaal gaat geloven. Niemand in de ego-wereld weet wat waar is en zeker niet wat ware Liefde is, maar onderzoeken is niet strafbaar en vandaar dat het soms de moeite loont om het te proberen.

Uiteindelijk heb ik NU door mijn zoektocht naar “Ware Liefde” veel meer vrede in mijn leven. Met veel plezier kondig ik hier ook mijn nieuw boek aan dat dit najaar verschijnt. Het bestaat uit twee delen. In deel I gaat het over mijn zoektocht naar Ware Liefde en in deel II belicht ik het einde van de zoektocht en de situatie waarin ik mij NU bevind. Het onderzoek dat geleid heeft tot het schrijven van dit boek was zeker de moeite waard want daardoor kijk ik nu heel anders naar de wereld rondom mij.

                                                                                                                                                           Reine van Dyck