Ego
In ons ego wordt ons ik-bewustzijn geboren,
de strijd tussen ik en alles daarbuiten zal ons gaan bekoren.
We stappen binnen in de gevangenis van de polariteit,
en raken verwijderd van de alles omvattende liefdeseenheid.
De zucht naar macht brengt ons in vervoering,
het maakt ons dronken van hebzucht, we raken verslaafd aan beloning.
We willen ons bewijzen in de materie,
maar waarom is dit zo vaak synoniem voor tragedie.
We zijn bereid te vechten in deze wereld van fictieve werkelijkheid,
en voor we het weten zijn we verdwaald in een labyrint van onzekerheid.
Ons ego brengt ons vaak naar een donkere steeg,
de valse judas die de juiste weg verzweeg.
Maar waarom stapten we in die nare droom,
en bleven we niet in de geesteswereld, het was toch zo schoon.
Ons polair bewustzijn doet ons belanden in de wereld van dualiteit
en hoe je het ook draait of keert, het eindigt altijd met een strijd.
We hebben een vrije wil die ons in staat stelt om te kiezen,
maar dit gaat ook gepaard met verliezen.
Ons bewustzijn kan veel aan, we voelen ons sterk, we kunnen er tegen,
maar onze schaduwkant bevat al onze don'ts en die blijven wegen.
Het ego verstaat de kunst om zich door de mens te laten dienen, hem te betoveren
en telkens weer in een andere gedaante hem te veroveren.
Verlichting brengt ons terug bij volkomenheid, geeft ons de eenheid aan,
maar het ego zal steeds als een dwaze spookrijder in de weg gaan staan.
Het is niet erg als een mens oorlog inademt
zolang hij er maar over waakt dat hij weer vrede uit zal blazen.
Het is dan getransformeerd, maar ons ego is daar niet toe in staat.
Het doet ons juist nog harder razen.
Alleen liefde kan de duisternis ontmaskeren, ons bevrijden
en ons laten inzien dat het ego slechts een illusie is die ons doet lijden.
Ziekte en dood verwoesten de woekerende grootheidswaan van het ego
en corrigeert al zijn eenzijdigheden,
daarom bemin het kwade en het moet niet meer worden bestreden.
Op de weg van de ontgoochelingen wordt ons de ene begoocheling na de andere ontnomen
tot we de waarheid verdragen kunnen
en alzo onze ziel haar rust in de eenheid zullen gunnen.
André Debien - 2017