In de periode van 2010-2014 werd ik persoonlijk zwaar geconfronteerd met ziekte en de dood.
Het leven was toen, meer dan ooit, één groot vraagteken. Vragen zoals ‘Is dit het dan? Is dit alles? Dit kan toch niet de bedoeling zijn? Hoe blijf ik recht staan in deze wereld en vooral wil ik überhaupt nog rechtstaan in deze waanzinnige wereld?’.

Vragen die me voorheen naar therapeuten deed bewegen, bleken me nu naar binnen te duwen. Een periode van afzondering in een blijvend zoeken. In dat zoeken kwam ik in contact met Vedic Art. Een manier om je vrij te schilderen waarbij 17 principes worden gebruikt om te schilderen en je te verdiepen. Parallel was er Een Cursus in Wonderen die me fascineerde. Het boek was toen nog te moeilijk maar resoneerde met iets diep in mij. Ik kwam in mijn zoektocht bij een filmpje terecht “Wat is verlossing toch eenvoudig’. Ik heb dit tig keren bekeken. Ik tekende het uit, alsmaar opnieuw en opnieuw. Iets klopte er heel erg, iets waar ik ook een enorme weerstand tegen had. Maar Het bleef zachtjes roepen.

Als ik eenmaal de weerstand om te schilderen had overwonnen, was er altijd hetzelfde thema: het Licht en de verticaliteit in het werk brengen. De afstemming, het omdraaien, me richten naar de  allerhoogste, zuivere, pure Liefdesenergie. Het woord God en Heilige Geest waren toentertijd  voor mij onuitspreekbaar door vroegere ervaringen.

Ik begon meer en meer naar de dagelijkse les te luisteren. De weerstand maakte plaats voor een bereidwilligheid. Ik werd spontaan wakker rond 4 uur, las de les uit het boek, luisterde naar de toelichting bij de Dagelijkse les door Elbert.  Er was in de beginfase regelmatig een vermoeidheid tot op het bot. Na een diepe slaap was alles dan meer helder en een blijheid.  Geruime tijd schreef ik de lessen helemaal uit waarbij ik ervoer dat woord per woord noteren, voor mij althans, een diepgaander effect heeft. Dikwijls krijg ik beelden bij Elberts toelichting., een beeld hoe ik het zou schilderen. Of andersom. Een werk dat al bestaat krijgt opeens een passende quote.

Zo schilderde ik in februari 2019 het oranje werk. In de stilte van een abdij was les 42: ‘God is mijn kracht. Visie in Zijn geschenk ‘ de focus van de dag samen met ‘de Vedic Art verdieping ‘Back to the point’

Op 21 maart 2021, in de toelichting op de dagelijkse les 80 ‘Laat me inzien dat mijn problemen zijn opgelost’ hoorde ik Elbert zeggen:

            “Ik dacht dat ik mijn horizonten horizontaal moest uitbreiden. Maar het enige wat gebeurt, op een

             verticale as, beginnen we te zien dat de kern altijd in hetzelf ligt, in het waarlijke Zelf ligt.”

Het flitste door mijn hoofd dat dit de ideale quote bij dit werk is.

Ik doe verder, ik kan niet anders. Ik ben benieuwd, ik vertrouw op wat er me getoond wordt zowel door de Cursus als op het canvas. Ik ben dankbaar hiervoor.                                                   

                                                                                                                                       Ria Berckmans

                              Werk: Verticale as (2019) door Ria Berckmans                   www.vedicart.be

De toelichting van Elbert op de dagelijkse les kun je onder andere beluisteren

via de website van een ECIW-Vlaanderen. : Les van de dag